خطوط مقدم همیشه مکانی خطرناک و پر از هیجان بوده و هست، FrontLines: Fuel of War به خوبی توانسته احساس جنگ در خطوط مقدم یک رویارویی نظامی پیشرفته را به بازیکن القاء کند. ذخایر نفتی سراسر جهان رو به اتمام است، دولت های بزرگ و قدرتمند برای دستیابی به اندک منابع نفتی باقی مانده در خاورمیانه، مجبور به جنگ با یکدیگر هستند. در این بین دو کشور کمونیستی جمهوری خلق چین و روسیه با هم متحد شده اند تا بتوانند نیروهای امریکایی را شکست دهند و منابع نفتی را با یکدیگر تقسیم کنند. نام این اتحاد چین و روسیه، جمهوری ستاره سرخ است. شما به عنوان یک گروه نظامی پیشرفته امریکایی وظیفه نبرد با جمهوری ستاره سرخ را بر عهده دارید.
گرافیک بازی به لطف استفاده از Unreal Engine که توسط آن شاهکاری نظیر Gears of War ساخنه شده، در حد بسیار خوبی قرار دارد. محیط های بازی به علت غیر خطی بودن مراحل، بسیار گسترده طراحی شده اند. در واقع شما آزادانه می توانید از بین چند ماموریت که در هر مرحله به شما محول می شود، به دلخواه یکی را انتخاب کرده و پس از اتمام آن به سراغ دیگری بروید. Texture ها کیفیت و رزولوشن بالایی دارند، نورپردازی، گردو غبار، طراحی اسلحه ها، شخصیت ها، محیط و وسائل نقلیه موجود در بازی نیز در حد خیلی خوبی قرار دارند و تا حدودی (دقت کنید، تا حدودی !) شما را به یاد بازی Call of Duty 4 می اندازد. نورپردازی HDR در بازی بسیار زیباست و افکت های خاص تصویری مانند، باد، گردوخاک، انفجار و آتش به زیبایی به تصویر کشیده شده اند. شاید تنها ایرادی که از گرافیک بازی می توان گرفت عدم بهره گیری از Antialliasing است، که این امر لطمه کوچکی به گرافیک بازی زده است. از دیگر محاسن گرافیکی بازی نیز می توان به عدم هرگونه افت فریم حتی در شلوغ ترین حالت محیط اشاره نمود. می توان گفت که تقریبا 70% اجسام از جمله، بشکه های سوخت، مهمات، اسلحه های سنگین، دیوار ها، سنگر ها و برخی ساختمان ها قابلیت تخریب دارند و این اولین بازی کامپیوتریست که تا این حدود می توانید در آن محیط را نابود کنید! برای مثال تعدادی دشمن را فرض کنید که پشت یک سنگر پنهان شده اند، شما می توانید پس از منهدم کردن آن سنگر بدون هیچ مشکلی دشمنانتان را از پای در بیاورید.